Variëteiten in het algemeen
Spaanse dialecten en variëteiten zijn de regionale varianten van de Spaanse taal , waarvan sommige nogal uiteenlopen, vooral in uitspraak en vocabulaire, minder in de grammatica.
Alle Spaanse dialecten maken gebruik van dezelfde geschreven standaard, maar de gesproken variëteiten verschillen van de schriftelijke.
Er is een kloof tussen het Europese Spaans (ook wel schiereiland Spaans ) en het Spaans van Amerika , evenals vele ander dialect gebieden, zowel binnen Spanje en in Latijns-Amerika .
De grootste verschillen worden hieronder genoemd.
Variëteiten in het algemeen
Spaanse dialecten en variëteiten zijn de regionale varianten van de Spaanse taal , waarvan sommige zijn nogal uiteenlopen van elkaar, vooral in uitspraak en vocabulaire, minder in de grammatica. Terwijl alle Spaanse dialecten gebruik van dezelfde geschreven standaard, alle gesproken variëteiten verschillen van de schriftelijke ras, in verschillende gradaties. Er is een kloof tussen de Europese Spaans (ook wel schiereiland Spaans ) en het Spaans van Amerika , evenals vele ander dialect gebieden, zowel binnen Spanje en in Latijns-Amerika . De grootste verschillen worden hieronder genoemd. Verder kun je per land nog kijken wat er gebruikt wordt.
Distincción ( Seseo en Ceseo)
Grote verschillen tussen de dialecten van het Spaans zijn stemloze en stemhebbende klank. Dit wordt distincion (onderscheid) genoemd wat kenmerkend is voor het Spaans dat gesproken wordt in Noord- en Midden-Spanje. De meeste dialecten van Latijns-Amerika en Zuid-Spanje hebben gebrek aan dit onderscheid, en zijn de twee geluiden gefuseerd in / s /, een functie genaamd seseo in de Spaanse dialectologie. Dialecten met seseo zulen de woorden casa ("huis") en Caza ("jacht") als homofonen uitspreken , terwijl dialecten met distinción l hen anders uitspreken (zoals [Kasa] en [kaθa], respectievelijk).
Yeísmo
Een ander dialect verschil betreft het bestaan, of het ontbreken daarvan, van een onderscheid tussen de palatale laterale (gespeld als ll ) en de stemhebbende palatale fricatief (gespeld als y). In de meeste dialecten, worden de twee klanken de samengevoegd (een proces dat bekend staat als yeismo ), hoewel de realisatie van de resulterende samengevoegde geluid varieert van dialect tot dialect. Deze fusie zorgd ervoor dat de woorden Callo ("zwijgen") en Cayó ("viel") hetzelfde worden uitgesproken.
Queísmo
Dit is het weglaten van het voorzetsel van ( de)vóór het woord dat ( que) .
«Tengo miedo de que no haya lugar en el hotel».
«Tengo miedo que no haya lugar en el hotel».
Inslikken van letters
Een ander kenmerk in verband met vele variëteiten, zoals die in de zuidelijke helft van Spanje, het Caribisch gebied en de meeste van Zuid-Amerika, is de verzwakking (tot [h]) of verlies van de medeklinker / s / wanneer het woord eindigt in een /s/.
Bijvoorbeeld : Todos los Cisnes son blancos. Sommigen spreken dit uit als Todoh loh cineh son blancoh of zelfs tot todo lo cisne son blanco.
Een bijzonder kenmerk van Mexicaan Spaans is het inslikken of het verlies van de onbeklemtoonde klinkers , vooral wanneer zij in contact komen met de klank /s/. In dat geval worden de woorden: pesos, Pesas en peces bijna hetzelfe uitgesproken['pesə̥s].
Voseo
Een groot grammaticale functie die varieert tussen de dialecten is het gebruik van de 2e persoon. In het grootste gedeelte van Spanje, de informele tweede persoon meervoud , is het voornaamwoord vosotros, dit wordt niet gebruikt in Latijns-Amerika, waar de tweede persoon meervoud ustedes het voornaamwoord is, welke overeenkomt met de derde persoon meervoud
Voor de tweede persoon enkelvoud gebruikt met het voornaamwoord tú, terwijl anderen Vos (een fenomeen dat bekend staat als voseo ) gebruik maar ook beide vormen komen voor in 1 land.
Werkwoordsvormen
Spaans heeft op twee manieren uit te drukken wanner een actie eindigde in het verleden: de onvoltooid verleden genoemd preterito indefinido (of preterito perfecto simple), en de voltooid verleden tijd genoemd pasado perfecto (ook bekend als preterito perfecto compuesto):
Yo he viajado a los Estados Unidos. "Ik heb naar de VS gereisd."
Cuando llegué, la vi. "Toen ik aankwam, zag ik haar."
In standaard Castiliaans Spaans, wordt aan de voltooid verleden tijd de voorkeur gegeven in de meeste gevallen wanneer de actie dicht bij het huidige moment geschreven is:
Yo he viajado a los Estados Unidos. "Ik heb naar de VS gereisd."
Cuando he llegado, la he visto. "Toen ik aankwam, heb ik haar gezien."
¿Que ha pasado? "Wat is er gebeurd?"
In delen van Spanje (Galicië, León, Asturias, Canarische Eilanden) en Latijns-Amerika geldt het tegenovergestelde om de onvoltooid verleden tijd gebruiken in de meeste gevallen, zelfs wanneer de actie plaatsvindt op een gegeven moment dicht bij het heden:
Yo viajé a los Estados Unidos. "Ik reisde naar de VS."
Cuando llegué, la vi. "Toen ik aankwam, zag ik haar."
¿Que paso? "Wat is er gebeurd?"
In het grootste gedeelte van Latijns-Amerika, wordt de voltooid verleden tijd zelden gebruikt.
Woordenschat
Er zijn aanzienlijke verschillen in woordenschat tussen de regionale varianten van het Spaans. Veel woorden komen uit inheemse talen. Onder de woorden geleend van inheemse talen zijn veel namen voor voedsel, planten en dieren, kleding en huishoudelijke voorwerpen.